- xüsusən
- нареч. в особенности, особенно. Hamı yaxşı çıxış etdi, xüsusən də sən все выступили хорошо, особенно ты
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
xüsusən
Смотреть что такое "xüsusən" в других словарях:
xüsusən — <ər.> zərf Xüsusi olaraq, hamıdan artıq, ən çox, hər şeydən əvvəl, ayrıca, ələlxüsus. Xüsusən ev qulluqçuları, gədə, Almas və qulluqçu qız Pəri o gecə səhərə kimi yatmamışdılar. N. N.. Bu böyük itki, bu kədərli faciə bütün qohum qardaşa,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xüsus — ə. 1) məxsus olma, aid olma; 2) barə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xüsusən — ə. xüsusilə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
xüsus — <ər.> 1. Xas olma, məxsus olma; məxsusluq, bir şeyə və ya şəxsə aid olma. 2. Nisbət şəkilçilərlə: xüsusda, xüsusunda – haqqında, barəsində; barədə, dair. Bu xüsusda sonra danışarıq. Bu xüsusda fikriniz nədir? Getmək xüsusunda nə qərara… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xüsusat — ə. «xüsus» c. xüsusi şeylər, xüsusi adamlar … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ələlxüsus — ə. xüsusən, xüsusilə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
effektli — sif. 1. Təsirli, güclü təsir, effekt bağışlayan, effekt yaradan. Xüsusən finalda bol meyvəli alma ağaclarının bir birinin dalınca səhnəyə doğru enməsi əsərin məzmunu ilə həmahəng və effektlidir. M. A.. 2. Lazımi nəticə verən, istənilən nəticəni… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
xussar — (Meğri) xüsusən. – Xussar, Fərman xalo:lumu görməx’dən ötərin gəlmişəm Əldəriyə … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
illah — (Bakı, Cəlilabad, Salyan, Mingəçevir) xüsusən. – Dərman yaxşidi, illah da analgin ola (Cəlilabad) … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bab — f. 1) layiq, yaraşan; 2) tay, cur; 3) barə, xüsus; 4) cəhət, səbəb ə. 1) qapı; 2) əsərin fəsli; 3) mövzu, məsələ. Babi ali Sultan Türkiyəsində mərkəzi hökumət … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
babət — f. növ, cür, tərz f. ortabab, birtəhər; nə yaxşı, nə pis f. xüsus, barə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
